آزمون سازي در روانشناسي سابقه اي نسبتا طولاني دارد. جيمز مك كين كتل (روانشناس آمريكايي) در سال ۱۸۹۰ كلمه تست (آزمون) را براي اولين بار به كار برد ، و آلفرد بينه نيز اولين آزمون رواني را (كه آزمون هوش بود) در سال ۱۹۰۵ ارائه داد.
گالتون در سال ١٨٨٤ ويژگيهاي خاصي،از جمله دقت،توان عضلاني و زمان واكنش را اندازه گيري مي كرد و با استفاده از جدولهاي درصدي مي توانست توانايي فرد را با گروه وي مقايسه كند. وي پيشگام استفاده از فنون آماري در تحليل ويژگيهاي فردي ، و توسعه آزمونهاي رواني است...